Preghiera a Santa Brigida
Origine: Vita (TP)
Bricida santa addinucchiata stava
davanti lu crucifissu chi chiangia,
la santa passioni cuntimplava,
la curuna di spini si mittia.
E cu nna manu la torcia addumava,
cu l'atra manu lu libru liggia [tinia],
"Cèrimi (cedimi?), Cristu, di la to' passioni,
rivelami la to' santa crucifissioni".
Tannu lu crucifissu rispunniu [Lu crucifissu santu arrispunniu]
quannu Bricita santa lu priau, [allura chi santa Bricida pallau]
ci cunta lu flagellu chi patiu
e la passioni ci la rivilau.
Bricida cariu 'nterra e scanusciu,
tuttu lu pettu di lacrimi si lavau.
"Bricita, chi di lu stillariu si 'nnamurata,
ti vogghiu dari soccu ti purmisi,
a cu si nni penti di li so' piccati
l'abbrazzu e mi lu portu 'mparadisu.
Centu [deci]pugna a li labbra m'hannu datu,
centu surdati attaccavanu a mia
centu [setti] voti carivi pi la via
Quannu chi 'ncasa di donna mi purtaru
pi tutta la città mi cunnuceru
tuttu l'oru vosinu comprumisu.