Spiritu di Paradisu
Paradisu! Paradisu!
Locu sì di gioja e risu:
Pri tia è fattu lu miu cori,
E pri tia suspira e mori.
Quannu, o Diu, st’ura beata
Virrà a st’arma fortunata?
Oh chi gioja, oh chi cuntentu
Pruvirogghiu ogni momentu!
L’arma mia, lu cori miu
Pri tia è fattu, o beddu Diu:
A tia cercu, o miu tesoru,
mentri campu, e quannu moru.
Quannu, o Diu, s’Arma mischina
Rumpirà la sua catina,
E virrà da chista vita
A la gloria infinita?
Oh chi jornu d’alligrizza!
Oh chi eterna cuntintizza!
Ogni pena, ed ogni affannu
‘N Paradisu finiranno.
Tantu è granni lu piaciri,
Ca virrò in Celu a gudiri;
Chi ogni pena mi cunforta,
E speranza chiù mi apporta.
Arma mia, sta allegramenti;
Tu sarrai sazia e cuntenti;
Abbanduna ogni artru affettu
Pri stu Diu, Spusu dilettu.
Tratto da:
DIARIU BREVI
Pri li cristiani idioti
NON INUTILI AD OGNI AUTRU
datu novamenti alla luci
DA MONSIGNURI
D. MARTINU URSINI
VISCUVU DI PATTI
AD USU DI LA SO DIOCISI